بررسی اثرات زیست محیطی واحد کلرآلکالی پتروشیمی بندرامام |
کد مقاله : 1221-ERTC |
نویسندگان: |
سپیده قادری * چهارراه پاسداران،میدان هروی،خ آزادی،خ افتخاریان،کوچه پارک شمالی، پ 1، واحد 10 |
چکیده مقاله: |
واحدهای کلرآلکالی که با فرآیند جیوه فعالیت می کنند، سبب آلودگیهای محیط زیست به جیوه می شوند. صنعت کلرآلکالی به عنوان عمده ترین منبع رهاسازی جیوه به محیط زیست معرفی شده است. به این دلیل، طی دومین نشت کمیته مذاکرات بین الدولی ممنوعیت الزام آور جیوه که بهمن ماه 1389 در چیبای ژاپن برگزار شد، مقرر گردید که تمام کشورها طی یک اقدام ملی با تعیین زمان مشخص اقدام به تغییر فرآیند یا برچیدن واحدهای کلرآلکالی نمایند.
واحدهای کلرآلکالی که با سلهای جیوه کار می کنند، سبب آلودگی هوا با انتشار جیوه به جو ، آلودگی خاک با تولید پسماندهای جامد، آلودگی آب و جانداران آبزی با پساب خروجی و آلودگی محصولات می گردند. البته هنوز استاندار مشخص در زمینه حد مجاز جیوه در محیط زیست (آب، هوا و خاک) منتشر نشده است. ولی آنچه مشخص است جیوه یک عنصر سمی است و پتانسیل تجمع زیستی بالایی دارد و مشکلات جسمی وخیمی از قبیل بیماری میناماتا را ایجاد می کند. به همین دلیل واحدهای کلرآلکالی جزء مواردی هستند که باید قبل از استقرار حتما ارزیابی اثرات زیست محیطی برای آنها انجام شود تا اثرات این واحدها بر مبنای شرایط فیزیکی، بیولوژیکی و اقتصادی و اجتماعی محل برآورد گردد. هدف از این مقاله بررسی انتشار جیوه از واحدهای کلر-آلکالی و اثرات مخرب جیوه بر محیط زیست و انسان است. در حال حاضر مصرف جیوه پتروشیمی بندرامام حدود 30 تن در سال می باشد که از منابع خارجی تامین می شود. طرح تغییر فرآیند واحد کلرآلکالی بندرامام از روش جیوه ای به روش غشایی تصویب شده و برآورد شده است که تا سال 1392 جیوه به کلی از فرآیند تولید حذف گردد. واحد کلرآلکالی پتروشیمی بندرامام اقداماتی در راستای کاهش اتلاف جیوه انجام داده اند که در این مقاله به آنها پرداخته شده است. |
کلیدواژه ها: |
جیوه، واحد کلرآلکالی، اثرات، محیط زیست، آلودگی. |
وضعیت : مقاله برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است |